အဲဒီမွာ ကၽြန္မဘဝကို စတင္ပံုေဖာ္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့ေနရာ
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေအးခ်မ္းလြန္းျပီး ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ျမဳိ႔ေလးေပါ့
မနက္ခင္းေနျခည္ေလးလင္းလာယင္ပဲ အခုလိုမိုးရာသီဆို မိုးကမစဲဘူး တသည္းသည္းပဲ
စေနမိုး ဆို အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ စေနမွာ စျပီး ရြာလိုက္တဲ့မိုး ေနာက္ စေန မွ သည္းရာက စဲတတ္တယ္
ေက်ာင္းသြားယင္ ကၽြန္မက လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါေလွ်ာက္ျပီး စက္ဘီးေလးနဲ့သြားတဲ့အခါသြားတယ္
မိုးရြာတဲ့ေန့ေတြဆို မိုးကာေလးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့ အရသာက သိပ္ေကာင္းတယ္
စိတ္ကစားတတ္တဲ့အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အဲလိုမိုးထဲေလထဲ လမ္းေလွ်ာက္ျပီးေက်ာင္းသြားရတဲ့ေန႔ေတြဆို ဘာကိုလြမ္းမွန္း မသိ
အထီးက်န္ေနသလိုလို တစ္ခုခုကိုေတာ့င္တေနသလိုလုိ ေပါ့
စိတ္ကူးနဲ့ရူးေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ အခုလိုမိုးရာသီထဲမွာေပါ့ မွတ္မွတ္ရရပါပဲေလ...........။
ကၽြန္မ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လင္းလက္ေတာက္ပတဲ့ေန႔မ်ားစြာထဲ အမွတ္တရ ေမာ္ေရႊျမိဳင္ကို
တမ္းတမိေနဆဲ ပံုရိပ္ေလးေတြကို တတ္နိုင္သမွ်စုေဆာင္းျပီး ဒီအိမ္ကေလးကို အလည္အပတ္ေရာက္လာၾကသူ
ေတြအတြက္ မွ်ေဝေပးပါရေစေနာ္..............။
ကြ်န္မတို႔ေရႊျမိဳင္ျမိဳ႔ရဲ့ ကမၻာ့အၾကီးဆံုးေလ်ာင္းေတာ္မူဘုရားၾကီးကို အရင္ဆံုးပူေဇာ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီဘုရားၾကီးက ေမာ္လျမိဳင္ကမ္းဆိပ္ကေနတက္ ေမာ္လျမိဳင္-က်ိဳကၡမီ၊ မုဒံု-ေမာ္လျမိဳင္၊ သံျဖဴဇရပ္-ေမာ္လျမိဳင္၊ မြန္အဏၰဝါ စတဲ့ကားေတြအျပင္အျခားၾကားကားနဲ႔ တကၠစီေတြစီးျပီး သြားေရာက္နိုင္ပါတယ္။
ေမာ္လျမိဳင္-မုဒံုသြား ကားလမ္း နံေဘးမွာ ဗ်ိဳင္းျဖဴႏွစ္ေကာင္ျခံရံထားတဲ့ မုခ္ဦးေရွ့ ေ၇ာက္ရင္ အတြင္းကို လမ္းေလွ်ာက္ေလွ်ာက္
ယာဥ္တမ်ိဳးပဲစီးစီး ဘုရားၾကီးရွိရာ ေျခေတာ္ရင္းကို ေရာက္ရွိႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ ေမာ္လျမိဳင္ဂ်ီတီအိုင္ မွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့တေလ်ာက္လံုး အဲဒီဘုရားၾကီးကို စာေမးပြဲျပီးလို႔ ေနာက္ဆံုးေန႔ အိမ္ျပန္ခါနီးအခ်ိန္တိုင္း
သူငယ္ခ်င္းေတြ ပိုက္ဆံေတြစုျပီး သြားတတ္ၾကပါတယ္။
“ေလ်ာင္းေတာ္မူဘုရားၾကီး”
ေမာ္လျမိဳင္ကိုေရာက္ဖူးသူေတြ ေလ့လာဖူးသူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိၾကမွာပါေနာ္။
ကၽြန္မ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝက သူငယ္ခ်င္း မာလာနဲ႔ သႏၱာစိုး တို႔ရွိတဲ့ မုတၱမကို အျမဲတမ္း သေဘၤာနဲ႔ ပဲ့က်ိတ္နဲ႔ ကူးျပီးသြားတတ္
ပါတယ္။
သူတို႔ကကၽြန္မခ်စ္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။
သေဘၤာေလးကို ေစ်းၾကီး( ေမာ္လျမိဳင္အမွတ္-၁ေစ်း ယခုမီးေလာင္ျပက်သြားေသာ) ထိကို အိမ္ကေန အမွတ္(၈)ကား စီး၊ ေနာက္ေတာ့
ေစ်းနဲ့ကပ္ရက္ ေဘာတံတားကေန မုတၱမသေဘၤာကိုစီးဖို႔လက္မွတ္ဝယ္၊ ေနာက္ထြက္မယ့္သေဘၤာေပၚမွာ တက္ေစာင့္ေနရတုန္း ဟိုဟို
ဒီဒီ ေငး ေတြး ဘာမွန္းမသိေဆြး ေနာက္ေတာ့ စိတ္ကူးေလးလဲယဥ္ေပါ့၊ ေျပာရင္းနဲ့ သိပ္သတိရမိပါတယ္။
သေဘၤာၾကီးမွာေငးမိတဲ့ရႈခင္းကိုအမွတ္တရထည့္ေပးမယ္ေနာ္။
“သေဘာၤေပၚက သားအမိ”
“ေမာ္လျမိဳင္ကမ္းနားလမ္း ဆိပ္ခံေဘာတံတား ”
သေဘာၤနဲ့စီးလာျပီး ညာဘက္ေဘးကို ၾကည့္လိုက္ယင္ မုတၱမဆိပ္ဘက္ မေရာက္ခင္ ေရလယ္ေလာက္မွာ ေခါင္းေဆးကၽြန္းကိုေတြ႔ရတယ္။
အဲဒီကၽြန္းက ေႏြဆို ဒိုက္ဝန္ကြင္းဘက္က ေမာ္လျမိဳင္ဟိုတယ္က ေန လမ္းေလွ်ာက္ျပီးသြားလို႔ရတယ္တဲ့။ ေရက်တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။
ဒါေပမယ့္လူစားတယ္လို႔နာမည္ၾကီးတဲ့အတြက္ ကၽြန္မေတာ့ တခါမွမေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ေခါင္းေဆးကၽြန္းကို သေဘၤာေပၚက လွမ္းလွမ္းၾကည့္ရတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာပါ။ မုတၱမဘက္ကမ္းကို သေဘာၤဆိုက္ခ်ိန္မွာလဲ အဲဒီ
ကၽြန္းကေလးကို ေငးေမာရတာေပါ့ေလ။
“ေခါင္းေဆးကၽြန္း”
ေမာ္လျမိဳင္ကမ္းနားလမ္းကေလးကလဲ လြမ္းေမာဖြယ္ရာပါပဲ။
ကၽြန္မတို႔မိသားစုု တခါတေလ ကမ္းနားလမ္းက ဘုရင့္ရုပ္ရွင္ရုံမွာ နိုင္ငံျခားကားေတြတခါတေလ သြားသြားၾကည့္တယ္။
တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ ကမ္းနားလမ္းက ဘိုးဘြားရိပ္သာရံပံုေငြစားေသာက္ဆိုင္ မွာ သြားသြားထိုင္တတ္တယ္။
ဇင္ေယာ္ေလးေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။
ကမ္းနားလမ္းက ဘုရင့္ရုံေဘးက ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြစားၾကေသာက္ၾကေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့ေလ။
သိပ္စားေကာင္းတယ္။
ေငြမိုးဟိုတယ္ မွာ ခရစ္စမတ္ညဆို သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီး သြားစားတတ္တယ္။ ဒကာခံတဲ့သူရွိရင္ေပါ့။
သိပ္သတိရစရာေကာင္းတာေလးေတြပါ။ ၾကည္ႏူးရတဲ့ ခင္မင္စရာအျဖဴစင္ဆံုးအခ်ိန္ေတြေပါ့။
“ေမာ္လျမိဳင္ေအာက္ေစ်းနားက ေဘာတံတား”
“ေမာ္လျမိဳင္ေအာက္ေစ်းေရွ့က ေရႊဆိုင္နဲ႔ပြဲရုံတန္း”
“ေမာ္လျမိဳင္ကမ္းနားလမ္းေအာက္ေစ်းအနီးတေနရာ”
“သံလြင္တံတားသစ္ၾကီး ၊ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ကမ္းနားလမ္း”
“ေတာင္ေပၚတန္းဘုရားရႈခင္းသာက ျမိဳ႔ရႈခင္းၾကည့္ ကေလးငယ္ေတြ”
“ေအာက္ေစ်းက ေဘာတံတားအဆင္း ကားလမ္းေဘးက ဖိနပ္ျပင္ဆိုင္”
“ကမ္းနားလမ္းကကုန္တင္ကုန္ခ်ရႈခင္း”
ေမာ္လျမိဳင္က အေရးၾကီးတဲ့ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတဲ့အထဲက အေမရိကန္သားဖြားေဆးရုံၾကီးကိုေတာ့ သိတဲ့သူနည္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္။ ေမာ္လျမိဳင္က သားအမိေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အေရးပါတဲ့ေနရာေလးပါ။
ေတာင္ေပၚတန္းဘုရားေတြကေနၾကည့္ရင္ ေတာင္ေျခရင္းဘက္ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႔လယ္အနားက အမွတ္(၆)ေက်ာင္းနဲ႔ အမွတ္(၃)ေက်ာင္း
အနီးမွာ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မကေလးဘဝက ဖ်ားတိုင္းေ၇ာက္တဲ့ေန၇ာေလးေပါ့။
“မိခင္နွင့္ကေလးေဆးရုံၾကီး(အေမရိကန္ေဆးရုံ)”
ေတာင္ရုိးတန္းဘုရားေတြျဖစ္တဲ့ က်ိဳက္သလႅံ၊ ဦးဇိန၊ ဦးခႏၱီ စတဲ႔ဘုရားေတြက အခုလိုတန္ေဆာင္တိုင္အခ်ိန္မွာ မသိုးသကၤန္းကပ္ပြဲ နဲ႔
ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားကို ရုိးရာမပ်က္ ဆင္ႏႊဲတတ္ၾကပါတယ္။
ေတာင္ရုိးတန္းဘုရားေတြအေပၚကေန ျမိဳ႔ တခုလံုးကို ဆီးျမင္ရတဲ႔ အရသာက ေတာ္ေတာ္ေလးေအးခ်မ္းပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ မိသားစုေတြ
တခါတေလ ဘုရားေပၚတက္ျပီး ညေနေစာင္းရႈခင္းကို ခံစားတတ္ၾကပါတယ္။
“ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႔လယ္တေနရာအား ေတာင္ရုိးတန္းရႈခင္းသာမွျမင္ရပံု”
“ေမာ္လျမိဳင္-က်ိဳက္မေရာ-ဘားအံ” လမ္းခြဲအတၳရံတံတားအနီးအဝိုင္း ”
“ေမာ္လျမိဳင္ေလယာဥ္ကြင္း”
“ေမာ္လျမိဳင္သို႔ဆိုက္ကပ္လာေသာ ရထားတစင္း”
“ေမာ္လျမိဳင္ဘူတာရုံသစ္ၾကီး”
“ေမာ္လျမိဳင္-က်ိဳက္မေရာ ကားလမ္း နံနက္ခင္းအလွ”
“ေမာ္လျမိဳင္-က်ိဳက္မေရာ ကားလမ္းမွ ကရင္ျပည္နယ္အလွ”
“ေမာ္လျမဳိင္-ဘားအံကားလမ္းအနီးရွိ ငန္းေတးမီးစက္”
“ေမာ္လျမိဳင္ေလယာဥ္ကြင္းအနီးရွိ စက္မႈဇုံ”
“ထန္းရည္ခ်ိဳကို ခ်ိဳင္ေနတဲ့သူ”
ခုလိုေဆာင္းနံနက္ခင္းေစာေစာေလးမွာ ေဖေဖက ကၽြန္မတို႔ကို ထန္းေတာထဲက ထန္းရည္ခ်ိဳေသာက္နိုင္ဖို႔ ထန္းတက္သမား ထန္းတက္ျပီး
ဆင္းအလာကို ေစာင့္ကာ ဝယ္လာတတ္တာကလဲ အမွတ္တရပါပဲ။
သိပ္ခ်ိဳတဲ့ထန္းရည္ခ်ိဳကို ကၽြန္မတို႔ညီအစ္မ သိပ္ၾကိဳက္တယ္။ ရဖို႔ကလဲေတာ္ေတာ္ေလးၾကိဳးစားရတယ္။ ေနျမင့္တာနဲ႔ ထန္းရည္က
ပုဇြန္ဆိတ္ခုန္ပလံုစီတက္ျပီး ျပင္းရွရွအရသာကိုေျပာင္းသြားတတ္လို႔ပါ။
“ေမာ္လျမိဳင္အေဝးေျပးကားဂိတ္ရွိတဲ့ ေစ်းၾကိဳကို ေလယာဥ္ကြင္းကလာမယ္ဆိုရင္ ဒီအဝိုင္းကိုျဖတ္ရမယ္”
ဒီေစ်းၾကိဳအဝိုင္း က ကၽြန္မရဲ႔အမွတ္တရတခုပါ။ အဲဒီအဝိုင္းေဘးက ေစ်းၾကိဳေစ်းဝင္းမွာ ကၽြန္မအမ်ိဳးေတြေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲေနတယ္။ ကၽြန္မက အိမ္ကေနထြက္ျပီး ေမာ္လျမိဳင္တကၠသိုလ္ဘက္သြားသြား၊ ေစ်းၾကီးဘက္သြားသြား၊ ေက်ာင္းသြားသြား၊ အဲဒီအဝိုင္းကိုျဖတ္သြားရတယ္။ တခါတေလ အဲဒီအဝိုင္းေဘးက မိတၱဴဆိုင္မွာ မွတ္စုေတြကူးရေသးတယ္။
အဲဒီအဝိုင္းကေန ဆက္သြားရင္ မိုးမခဆိုတဲ႔ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းစတိုးဆိုင္ေလးမွာ ဘာဘာညာညာလဲ ဝင္ဝယ္တတ္တယ္။
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႔ရင္စကားေျပာျဖစ္တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မဘြဲ႔ယူေတာ့ သူလိုက္ပို႔ေပးတယ္။ သူ႔နာမည္က ေခ်ာစု တဲ႔။
“ေမာ္လျမိဳင္နည္းပညာတကၠသိုလ္ ေရွ႔ အေဝးေျပးကားလမ္း”
ကၽြန္မတက္ခဲ႔တဲ့ေမာ္လျမိဳင္နည္းပညာေကာလိပ္ပါ။ အဲဒီေက်ာင္းက ေမာ္လျမိဳင္အထြက္ ေမာ္လျမိဳင္-ထားဝယ္ အေဝးေျပးကားလမ္းေဘး
ဖားေအာက္ေက်းရြာေရွ႔ မွာ ရွိတာပါ။ ျမင္ေနရတဲ႔ ပံုကေတာ့ ဖားေအာက္အထက္တန္းေက်ာင္းေရွ႔ကေန ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းကိုျမင္ရတဲ႔ျမင္ကြင္းပါ။
“ဖားေအာက္ေတာရေက်ာင္း တရားရိပ္သာအဝင္မုခ္ဦး”
ကၽြန္မတို႔ေက်ာင္းေဘးမွာ ကပ္လ်က္ရွိေနတာက နာမည္ေက်ာ္ ဖားေအာက္ေတာရ ရုံးခ်ဳပ္ၾကီးပါ။ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မေက်ာင္းျပီးေတာ့
ေအာင္စာရင္းမထြက္ခင္ ၄၅ရက္ တရားစခန္းဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္စားျပီး တရားရႈမွတ္ခ်ိန္ ေန႔စဥ္၆ၾကိမ္ တခါရႈမွတ္ရင္ တနာရီခြဲၾကာပါတယ္။ က်န္တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္နားေနေဆာင္မွာ ထပ္မံရႈပြားရပါတယ္။ ႏိုင္ငံစံုက ေယာဂီေတြ၊ သံဃာေတြ ၊သီလရွင္
ေတြန႔ဲျပည့္ႏွက္ေနတတ္ပါတယ္။ ဆြမ္းအလ်ံအပယ္ လွဴဒါန္းတဲ႔ ဒါနရွင္ေတြက ေန႔စဥ္မျပတ္တာမို႔ တရားဝင္ေတြအတြက္ ေအးခ်မ္းလွပါတယ္။ ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကိုလဲ ကၽြန္မ ဓမၼပူဇာသဘင္မွာ ဖူးေတြ႔ခြင့္ရခဲ႔တာမို႔ စိတ္ခ်မ္းသာၾကည္ႏူးခဲ႔ရပါတယ္။
“ေက်းဇူးရွင္ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္အာစိႏၱ”
5 comments:
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...
ေမာ္လျမိဳင္ကိုမေရာက္ဖူးေပမယ္႕...
ေမာ္လျမိဳင္ရဲ႕အထင္ကရေနရာေလးေတြကို
အခုလိုဓါတ္ပုံေ၀ေ၀စာစာနဲ႕တင္ျပေပးသြားလို႕ပါ...
ေမာ္လျမိဳင္ကိုေတာင္သတိရလာျပီ
၆လေလာက္ေတာ့ေနဖူးတယ္ေပ်ာ္တယ္
ေခါင္းေဆးကၽြနး္ကေတာ္ရံုသူသြားလို့မရဘူးဆို
ဟုတ္လား
ေမာ္လျမိဳင္ တစ္ျမိဳ႕လုံးပုံေတြပါလား။ ေမာ္လျမိဳင္ဆိုတာ က်ေတာ္ေနခ်င္တဲ့ ျမိဳ႕ထဲက တစ္ခုပဲ။ က်ေတာ္ၾကည္ခ်င္တဲ့ ေနရာတစ္ခုေတာ့ ပုံေတြပါမလာဘူးဗ်။ ဘယ္ေနရာလဲဆုိေတာ့ စက္စဲဘက္သြား ေမာ္လျမိဳင္အထြက္ အတက္အဆင္းေတြနဲ႔ လမ္းမွာ ထန္းပင္းတန္းေလးေတြ..အရမ္းလွတယ္..အဲ့ဒီေနရာေလးကို
မ်က္စိထဲက မထြက္ေသးဘူး
ေမာ္လျမိဳင္ကို ငယ္ငယ္တုန္းက ေရာက္ဖူးတယ္
ခုမေရာက္တာၾကာလို႔ သိပ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ႔ဘူး
ေမာ္လျမိဳင္ပံုေတြၾကည့္လိုက္မွ သတိရလာတယ္
ေမာ္လျမိဳင္က အမ်ိဳးေတြပါသတိရတယ္
၀ိွဳက္လည္း မုတၲမနဲ႔ေမာ္လျမိဳက္ကို အဲ႔လိုေလးသြားဖူးတယ္
ေနာက္တစ္ခါထပ္လာခ်င္ေသးတယ္ ေမာ္လျမိဳင္ကို
Post a Comment